Wat muziek met me doet

ik ben bij de dokter.
Wachtplek 3 blijkt een harde houten bank maar het deert me niet.
Bij het binnenkomen hoorde ik Gilbert O’Sullivan door de luidsprekers in het witte plafond.
Ik deel mijn plezier met de oudere dame aan het onthaal.
‘Muziek uit mijn jeugd’, glimlacht ze.
‘Van die dingen die ze nu maken, moet ik niks hebben’.
Waarom houdt zij vast aan de muziek uit haar jeugd?
Waarom hou ik waar ik van hou?
Waarom dankt het haar op mijn armen de hemel wanneer Lennon zijn ‘giiiiiiiiiiiiirl’ laat volgen door een gevaarlijk gesis en begrijp ik niks van Taylor Swift, om maar iemand te noemen?

Dat is waarom ik 'This is what it sounds like' van Susan Rogers lees.
Rogers werkte ooit mee aan Purple Rain van Prince, en leidt als neurowetenschapper een lab voor muziekonderzoek aan het Berklee College of Music.
Muziek activeert bijna elk onderdeel van ons brein en neuronen in ons lichaam en onze hersenen synchroniseren met de frequentie van de muziek.
Muziek kan sterke emotionele reacties oproepen en herinneringen activeren. Onze auditieve netwerken zijn sterk verbonden met de motorische, geheugen-, emotie- en beloningssystemen van onze hersenen.

En toch wordt muziek volgens mij te vaak gereduceerd tot achtergrondgeluid. Toen ik nog stoute schoenen droeg, vroeg ik wel ’s aan een kassierster ‘hoe kan je hier de godganse dag werken met die afschuwelijke muziek op de achtergrond?’
Dankzij Rogers weet ik dat we allemaal een hoogst-individueel luisteraarsprofiel hebben en dat dit wordt gevormd door genetische aanleg, culturele invloeden en al onze toevallige en doelgerichte luisterervaringen.
En dat het met andere woorden misplaatst is om te denken dat ik een betere muzieksmaak heb dan anderen.
Nu hou ik het op een beschaafd ‘ik hou er niet zo van …’.

Bij het buitengaan klinkt Séverine door de ontsmette luidsprekers.
Ik ben terug zes en hou me gedeisd zodat ik het Eurovisie Songfestival kan uitkijken.
Bij de start van de puntenverdeling word ik genadeloos ontdekt en afgevoerd naar bed.
‘On a tous un banc, un arbre, une rue …’

Als Dr Groove help ik mensen met meer schwung te leren, werken en leven en maak daarbij dankbaar gebruik van muziek.
Om te openen en af te sluiten, om na te denken, te focussen, op te laden, de juiste mood te vinden en zelfs beter te slapen of creatiever te zijn.